ادوارد اسنودن، کارمند سابق سازمان اطلاعاتی آمریکا، با انتشار مقالهای در روزنامه گاردین نوشت: دولت آمریکا بههمراه انگلیس و استرالیا در صدد آن هستند تا از طریق محدودکردن فرآیند رمزگذاری پیام در شرکتهای مخابراتی، دسترسی بیشتر به اطلاعات شخصی کاربران داشته باشند.
اسنودن در روزنامه گاردین نوشت: ایالات متحده، انگلیس و استرالیا در تلاش هستند تا تنها روشی را که از اطلاعات شخصی ما در شرکت فیس بوک محافظت می کند، تضعیف کنند.
در هر کشور از این دنیای خاکی، امنیت رایانهها باعث میشود تا زندگی انسانها با نظم و ترتیب ادامه داشته و سیستم حمل و نقل نیز در جریان باشد. بیش از نیم دهه است که آسیبپذیری رایانهها و شبکههای ارتباطی بهعنوان مهمترین تهدید در جامعه اطلاعاتی آمریکا به شمار میآیند، بهطوریکه حتی تهدیدات آسیبپذیری رایانهها نسبت به تروریسم و جنگ از اهمیت بیشتری برخوردار است. در زمان حاضر، موارد بسیاری از جمله موجودی بانکی شما، تجهیزات بیمارستانها و انتخابات ریاستجمهوری سال ۲۰۲۰ ایالات متحده وجود دارد که همه به امنیت رایانه بستگی دارند.
در بحبوحه بزرگترین بحران امنیت رایانهای در تاریخ، ایالاتمتحده بههمراه دولتهای انگلیس و استرالیا در تلاشند تا با اعمال نفوذ بر «رمزگذاری»، تنها روشی را که در زمان حاضر برای محافظت مطمئن از اطلاعات جهان وجود دارد، تضعیف کنند. اگر آنها در تلاش خود برای تضعیف رمزنگاری موفق شوند، زیرساختهای عمومی و زندگی شخصی ما برای همیشه ناامن خواهند شد.
به عبارت سادهتر، رمزگذاری روشی برای محافظت از اطلاعات و ایمنسازی ارتباطات دیجیتال است. هر ایمیلی که مینویسید، هر کلمه کلیدی که در قسمت جستوجو تایپ میکنید، هر کار شرمآوری که بهصورت آنلاین انجام میدهید، از طریق اینترنت منتقل میشود. در اوایل ماه جاری (مهرماه)، ایالات متحده در کنار انگلیس و استرالیا از فیسبوک خواستند که «یک نسخه پشتیبان» را در برنامههای پیامرسان رمزگذاریشده خود ایجاد کند. این امر به هر یک از این دولتها دسترسی نامحدودی به ارتباطات خصوصی شهروندان میدهد. تاکنون فیسبوک در برابر این امر مقاومت کرده است.
اگر ترافیک دادههای اینترنت رمزگذاری نشود، هر دولت یا شرکت یا مجرمی میتواند در واقع نسخهای از آن را سرقت کند و بهطور مخفیانه اطلاعات شما را ضبط کند. اما اگر ترافیک اینترنت را رمزگذاری کنید، اطلاعات شما خوانده نمیشود و فقط کسانی که کلید رمزگشایی ویژهای دارند میتوانند آن را باز کنند.
من درباره این موضوع اطلاعات کمی دارم زیرا مدت کمی در سیستم جهانی نظارت گسترده در آژانس امنیت ملی ایالات متحده کار میکردم. در ژوئن (خرداد) ۲۰۱۳ با خبرنگاران کار کردم تا این سیستم را در مقابل جهانیان رسوا کنم. بدون رمزگذاری نمیتوانستم داستان چگونگی وقوع آن را بنویسم. رمزگذاری به همه خبرنگاران، دگراندیشان، فعالان، کارگران سازمانهای غیردولتی و افشاگران، پزشکان، وکلا و سیاستمداران کمک میکند تا نهفقط در خطرناکترین و سرکوبگرترین کشورهای جهان بلکه در هر کشوری کارهای خود را انجام دهند.
هنگامی که من در سال ۲۰۱۳ مطرح شدم، دولت آمریکا نهتنها با گذر از شبکه، ترافیک اینترنت را بهصورت منفعلانه زیر نظر گرفته بود بلکه راههایی برای همکاری و در بعضی مواقع نفوذ به شبکههای داخلی شرکتهای بزرگ فناوری آمریکایی نیز پیدا کرده بود. در آن زمان، تنها بخش کوچکی از ترافیک وب رمزگذاری شده بود. شش سال بعد، فیسبوک، گوگل و اپل رمزگذاری را بهصورت پیشفرض بخش اصلی محصولات خود قرار دادهاند، با این نتیجه که امروزه نزدیک به ۸۰ درصد ترافیک وب، رمز گذاری میشود. در نتیجه، اینترنت امروزه از امنیت بیشتری برخوردار است و به اعتقاد برخی دولتها بسیار امن است.
ویلیام بار، دادستان کل دونالد ترامپ که یکی از نخستین برنامههای نظارت گسترده را بدون بررسی در مورد قانونی بودن آن مجاز اعلام کرد، اکنون میگوید که قصد متوقفکردن یا حتی عقبنشینی پیشرفت شش سال گذشته را دارد. واتساپ، سرویس پیامرسان متعلق به فیسبوک، از «رمزگذاری نهایی در پایان» استفاده میکند. در ماه مارس (اسفند) این شرکت تصمیم خود را برای استفاده از رمزگذاری نهایی در سایر برنامههای پیامرسان مانند اینستاگرام و فیسبوک مسنجر نیز اعلام کرد.
دادستان آمریکا در مقابل، در حال راهاندازی یک کمپین عمومی برای جلوگیری از پیشرفت فیس بوک در حفظ امنیت دیجیتال است. این کار با نامه ای سرگشاده که توسط ویلیام بار، وزرای کشور انگلیس و استرالیا و وزیر امنیت داخلی آمریکا امضا شده بود، آغاز شد و طرفین در این نامه خواستار آن شدند که فیسبوک از پیشنهادهای رمزگذاری خودداری کند.
اسنودن در مقاله خود نوشت: اگر کمپین دادستان کل آمریکا موفقیتآمیز باشد، ارتباطات میلیاردی در وضع ناامنی دائم متوقف خواهند شد. کاربران در برابر نفوذ آسیبپذیر میشوند و ارتباطات نهتنها محققان آمریکایی، انگلیسی و استرالیایی بلکه آژانسهای اطلاعاتی چین، روسیه و عربستان سعودی نیز آسیبپذیر خواهند بود.
سیستمهای ارتباطی رمزگذاریشده بهگونهای طراحی شدهاند که پیامها فقط توسط فرستنده و گیرنده خوانده میشوند و هیچ فرد یا شخص ثالثی مانند شرکت فیسبوک نمیتواند به فایل رمزگذاریشده در حین ارسال دسترسی داشته باشد.
رمزگذاری پیامها به این نحوه صورت میگیرد که کلیدهایی را که قفل پیام برای شما باز میشود تنها در نقاط انتهایی یک ارتباط خاص مانند تلفنهای فرستنده یا گیرنده پیام ذخیره میشوند. در این روش شرکتهای واسطه و ارائهدهنده اینترنت نمیتوانند هیچ دسترسی به فایل شما داشته باشند و پیام شما بهصورت کاملاً ایمن به دست گیرنده خواهد رسید. بهطور خلاصه، باید گفت شرکتهایی مانند فیسبوک، گوگل و اپل با استفاده از این فرآیند میتوانند از کاربران خود در معرض نظارت خارجی محافظت کنند.
جالب است که وقتی به نظر میرسد شرکتی بهاندازه بالقوه خطرناک بهعنوان مثال، فیسبوک، حداقل مایل به عمومیت برای پیادهسازی فناوری است که باعث میشود کاربران با محدودکردن قدرت خود، ایمنتر شوند، این دولت آمریکاست که گریه میکند. این امر بدان دلیل است که ناگهان دولت قادر به برخورد با فیسبوک بهعنوان ابزاری راحت در زندگی خصوصی نخواهد بود.
دولت ایالات متحده برای توجیه مخالفت خود با رمزگذاری پیامها، از تاریکترین نیروهای وب خود استفاده کرده است. دولت ادعا میکند بدون دسترسی کامل به تاریخچه فعالیت هر شخص در فیسبوک نمیتوان از تروریستها، قاچاقچیان مواد مخدر و عاملان کودکآزاری که برخی از پیشرفتهترین فیلترهای اتوماتیک و روشهای امنیتی موجود استفاده میکنند، تحقیق کرد.
حقیقت اصلی در مورد اینکه چرا دولتهای ایالات متحده، انگلیس و استرالیا میخواهند رمزنگاری نهایی را از بین ببرند، هیچ ارتباطی به امنیت عمومی مردم ندارد بلکه آنان میخواهند با حذف این روش، کنترل خود بر اشخاص و وسایل ارتباطی را بیشتر کنند. دولتها نمیخواهند رصد ارتباطات مردم از طریق کشورهای مخابراتی انجام شود بلکه آنان بهدنبال آن هستند تا با حذف رابطه خود بهطور مستقیم، بر کنترل عموم مردم دست یابند.
اسنودن در در پایان نوشت نگرانی اصلی آن است که دولتها بتوانند به توانایی برای جاسوسی از جمعیت در مقیاس گسترده دست پیدا کنند. راهحلی که ارائه میدهد این است که دولت نظارت بر پیامهای رمزگذاریشده را محدود کند.